می به قدر مستی

• چه‌قدر دوستش داری؟ عاشق‌شی؟
•• عاشق که نه، به اندازه‌ای که باهاش ازدواج کنم.

خورد خورد

• تو هم مثل بقیّه...
•• نه، من مثل بقیّه نیستم.
• اتفاقاً بقیّه هم، هم‌این حرف رو می‌زدند.

پرچم

در پسِ هر «تغییر»، جرأتی نهفته که معمولاً دیده نمی‌شود.

خفاش

می‌ترسم. من از عاشق‌ها می‌ترسم.
آن‌ها هستند که به یادم می‌آورند؛ دنیا می‌تواند جای قشنگی هم باشد.

با نفس تو زنده‌ام

از من نپرس چند ساله‌ای؟
من هم‌سنّ تو هستم.
اندازه سال‌هایی که زیسته‌ای
از عمر مرا زندگی حساب کن
بقیه‌اش را بریز دور.

شهر، شر است

طوفان نوح هم نمی‌تونه این شهر کثیف رو بشوره.

رسیدن، یادم رفت

چون بنالم آرزوی رفته را
طی نکرده راه، پای خسته را

قبول داری؟

سخت‌تر از تحمل اظهارنظر کردن بعضی‌ها، شنیدن «قبول دارى؟» آخرش است.

تفاهم

ما دو تا فقط در یک چیز اشتراک داریم:
آن‌ هم این‌که به یک اندازه از هم متنفریم.

گم‌شده

شادی؛ حق فراموش‌شد‌ی ما در این سرزمین است.