زندگی به‌تر

خدا! ما واسه چی‌ت بودیم؟

چرا سر خودت رو شلوغ کردى؟

موش زیر دوش

دیگه بسه بارون!
خدایا! دوش حمومت رو ببند.

م َ ن

خودم رو خیلى قبول دارم، ولى اگر همه آدم‎هاى دنیا شبیه «من»‎ بودند، خداییش چه دنیاى کسالت‎بارى مى‎شد؟

سه هزار آرزو

این‎قدر آرزوهایم کوچک‌ند که خدا هم دلش نمى‎آید برآورده‎شان نکند.

ماتادور

• اگه اخراجت کردند، کار دیگه‎اى هم بلدى برى سراغش؟
•• می‌رم توى گروه «کارگران مشغول کارند» مسوول تکون دادن پرچم می‌شم!

خلاء

«احساسم مثل اینه که شبه، برق رفته و همه جا تاریکه. من، خوابم می‌بره.
بیدار می‌شم می‌بینم عصر حجره و برقی نیست که بیاد.»

حصر و عسرت

با این همه آرزو، اگر اجل نکشدم، حسرت مى‎کشد.

فقط

1
• کجایی؟ چکار می‌کنی؟
•• زنده‌ام، فقط.

2
• زنده‌ای؟
•• نفس می‌کشم، که اون هم غیرارادیه.

آرامش محض

در آغوش توست که وجود خدا را حس می‌کنم.

سهل و ممتنع

سخت‎ترین‎ ‎کار‎ ‎دنیا‎ ‎که‎ ‎پس‎ ‎از‎ ‎آن‎ ‎همه کارها‎ ‎آسان‎ ‎می‎شود:
‎گفتن‎ ‎کلمه‌ی «ببخشید» است.